Öpücüklü mutluluk

Her gece yatağa yattığımızda kocaman, çok içden ANNEMM diye yanaklarımı o minik elleriyle okşayan ve her yerimi öpücüklere boğan kuzucuğumdan başka mutluluk olabilir mi sizce?

Canım kızımm benim böyle sevgiyle sağlıkla mutlulukla kal ömür boyu



Naz 23 aylık

Naz inanılmaz bir değişimle ve hızla 2 yaşına geliyor. 1 ay sonra 2 yaşında diyeceğiz ama benim için hala bebek :)

Hala anlamsız bir inat, ısrar ve bencillik devam etmekde. Müthiş bir azmi var istediğini elde edene kadar uğraşıyor. Özellikle yalancı ağlamaları meşhur. Eskiden ağlarken dikkatini dağıtınca susuyor unutuyordu ama şimdileri asla istediğinden vazgeçmiyor ve sonuna kadar ağlayıp tüm kozlarını kullanıyor. Özellikle bana ve anneme yapıyor çünkü biz ikimizde kıyamıyoruz :)

Hiç aklımızda yokken bir bir kelimeyi söyleyiveriyor. Hergün kullandığımız evet ve hayır kelimelirini bir günde söyledi ve bitti. Hızla kelimeler çoğalıyor. Tek tek kelimelerle anlatmak istediğini söylüyor.

Hergün aynı şeyleri izlemekden ve yapmakdan çok hoşlanıyor asla bıkmıyor. Tv izlemeyi, lego oynamayı ve telefonda puzzle yapmayı sadece benimle yapmak istiyor. Sadece ona ait olayım istiyor. Ben kukla gibi ama napayım kıyamıyorum :)

Asla telefonla konuşturmuyor çığlık çığlığa bağırıyor kendisi konuşacakmış hanımefendinin . Ayoo diyo, iyiyim.Sonra bir sürü saçma hece :)

Biz büyükler oturup hararetli sohbet ederken o da bir koltuğun kenarına oturup konuşan kişinin el kol hareketlerini taklit ediyor ve konuşuyormuş gibi ağzını oynatıyor.

Bu ara bana asla bir iş yaptırmıyor herşeyi annem yapsın diyo. Ben akşam eve gidince 'enene dit, ennem vaa' (meali:anane git annem var) diyor.

Geçenlerde ofisime geldi bende bir müşteriyle ilgilenirken ki müşteri zenci bir bayandı. Naz ayaklarıma sarılmış,sürekli kadını gösterdi işaret parmayığla 'enne bat siya' (meali anne bak siyah) allahdan türkçe bilmiyordu bayan. Ben güldüm bayanda sevimli olduğunu düşünerek Naz ı sevdi tabi siyah siyah dediğini anlamadan :)

Yine bir hastalık atlattık ben atlattım fakat henüz Naz devam etmekde. Naz da akşamları bir defa kusma ve ishal başlayınca soluğu doktorda aldık geçen cuma. Doktor tahlil sitedi kan tahlilinede bakalım rengi soluk görünüyor dedi. Mikrobikmiş yani dizanteri. Yine yaygınmış bu ara ve yine ilk Naz' ı buldu, sonra beni.  Kansızlık yok kanla ilgili bir sıkıntı yok şükür. Kusma geçti ama ishal devam. Bu hafta tekrar gideceğiz.

Umarım çabuk iyileşir prenses.

Yine durgun ve monoton kış günlerine devam, kış henüz tam yok henüz hala çoğu kişi kısa kollu tshirtler ile dolaşıyor ama ben üşürüm mutlaka hırka giyiyorum üzerime.

Havalardan da bahsettiğime göre konuyu bitirebilirim, ama bu defa nasıl bitireceğimi bilemedim sanırım saçmalıyorum.

Güzel ve sağlıklı günler olsun herkese diyerek bitireyim en iyisi.

sevgiler.

Pazar Gezimiz..

 Geçen pazar harika bir gezi planı yapıp sabah erkenden yollara düştük. Milas' ın gökçeler köyünde bulunan dağların eteğinde çok güzel bir yerde yani Uyku Vadisi nde kahvaltı yapmaya diye çıktık evden. Tahminimizden çok daha güzel bir pazar günüydü. Esin, ben ve Naz yani kızkıza :) Bodrum dan 45 dakika kadar bir yolculukdan sonra vardık. Yollar fena değil. Ulaşım kolaydı yani. Vadi de şırıl şırıl her yerden su sesleri, kuş sesleri huzur dolu bir ortamda kahvaltı keyfi yaptık . havanın temizliğinden olsa gerek Naz' ın bile iştahı açıldı güzel bir kahvaltı yaptı. Ardından biraz etrafı turladık ama esas buraya gelenlerin amacı 3 km kadar yüksekde bulunan mağaralara patika yollardan treking yapmak. Tabi biz kucağımızda çocukla patika yollardan oraya tırmanmamız imkansız olduğundan kahvaltıdan sonra öğlen ayrıldık ordan huzur dolmuş yüreklerimiz ve oksijen dolmuş ciğerlerimiz yanımıza kar kaldı ayrılırken :)

Ardından kahve molası vermek için yol üzerindeki Güvercinlik de bulunan Dolphin Park da durakladık . Yunuslar ve foklar harika gösteriler yapıyorlar eğitmenleri eşliğinde tabi yaz aylarında yoğunluk var ve hatta yunuslarla yüzme imkanı sunuyorlar. Biz kahvemizi içtik ve o saatde yunusların yemek zamanı olduğundan kısa bir gösteri yaptılar eğitmenleri eşliğinde Naz biraz korktu kucağımdan hiç inmedi. Ama harika hayvanlar çok akıllı ve becerikli hayvanlar kendilerine hayran bırakıyorlar. Naz malesef zenci insanlardan inanılmaz korkuyor. Turistik bir bölge olduğundan her türlü insan var Bodrumda ama Naz zencileri görünce ağlıyor kaçıyor :) Rezil oluyorum, anlatıyorum ama anlamıyor. İşte o gün Dolphin park da da zenci bir abi vardı ve Naz kucağımdan hiç inmedi ben Naz için değişiklik olur derken hem zenci abi hem foklar ve yunuslar kızımın ödünü aldı artık eğlendimi bilemiyorum :)
Çok ama çok güzel bir pazar dı arkadaşımda bize eşlik ettiği için çok mutlu bir gün geçirdik :)