Huzur ve evrenden istekler...

Bu ara isteklerim hiç bitmiyor. En çok da huzur ve yalnızlık istiyorum. Hayatın karmaşasından, monotonluğundan , gürültü ve koşturmacasından biraz sıkılmış ve yıpranmış durumdayım.

Manevi olarak çok şey bekliyorum herkezden. Eşimden aşırı ilgi, kızımdan usluluk, annemden anlayış, babamdan nasihatsız cümleler... liste uzayıp gidiyor. Ama bendende kimse birşey beklemesin istiyorum  Sanırım biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım var. Çok karışmışım.

Bu pazar 1 haftalık izne çıkıyorum. Şu an plan yapmadım ama tek dileğim kızımla yalnız kalmak, yalnızlığın tadını çıkartıp huzur bulmak. Biraz bodrum da arkadaşımda kalmayı, biraz da yakın ama uzak mesafelerdeki arkadaşlarımı günübirlik ziyaret etmeyi planlıyorum ama Naz ile bu seyahatler kafamı dinlememe yardımcı olur mu bilmiyorum.

Herkesin umutları beklentileri amaçları vardır benim de var ama bazen tam hızımı almışken durup nefes almak istiyorum, mola vermek istiyorum, hiç bir şey düşünmek istemiyorum. Hatta belki amaçlarımı rafa kaldırmak istiyorum. Sessizce çığlıklar atıyorum. Bazen dışa vuruyorum, sabrımı kendimi büyük sınavlardan geçiriyorum. Ama bu ara DUR sinyalleri veriyor ruhum.

Umarım biraz kafamı toplar, kızımla güzel vakit geçirir, birazda enerji depolamış olarak bu tatilden geri dönerim.

Evrene iyi dileklerimi, isteklerimi huzurla gönderiyorum, huzurla geri gelsin inşallah

Sevgiler

Yedim büyüdüm büyük abla oldum

Naz bugün tam 26 aylık oldu inanın son 2 aydır hergün değişiyor birgünü birgününe tutmuyor. Bende bu hızlı akışa ayak uydurmaya çalışırken bloğumu ihmal ediyorum. Neyse sözü uzatmadan başlamak istiyorum.

Naz son 15 gündür konuşmayı çok hızlandırdı. Her duyduğunu tekrarlıyor. Ama şu an fiiller ön planda.
Didcem (gitcem) , datcam (yatıcam), deldim, dattım, numdum( yumdum ) . Biz bu ara çok eğleniyoruz anlayacağınız. O bir konuşuyor biz iki öpüyoruz. Ortamıza yatıp dakikalarca anlamlı anlamsız şeyler anlatıyor. Hergün yeni kelime bazen kelimeler öğreniyor. En çok kullandığı kelime 'kendim' . Herşeyi kendi yapmak istiyor yapamayınca ağlıyor ben yardım etmeye kalksam hayıyyy kendimmm diye ağlıyor. Ne yapacağımı bilmeden çaresiz izliyorum bazen onu :(

Geçen hafta diş çıkardı . Aman allahım resmen terör estirdi kuzucuğum. Ne huysuzdu ne kadar ağladı anlatamam. Şükür cumartesi normale dönmeye başladı fakat bu aylarda normal diye bir şey yokmuş.
Dişle birlikte iştahı kesilen Naz' a hergün yemeğini yedin mi diye sormaya başlayınca, eğer yemezsen büyüyemezsin dedikçe o da şöyle bir cevap bulmuş 'YEDİM BÜYÜDÜM BÜYÜK ABLA OLDUM'

Bu aralar renklerle, oyun hamurları, boyalar, kalemler, boyama kitaplarıyla meşgulüz. Henüz parmak boyası almadım kalem ve pastel boyalarla kitapları boyuyoruz diyemem karalıyoruz demek daha doğru olur. Renkleri öğrendi en sevdiği renk ise pembeymiş. Buldum buldum pembe buldum diye bağırıyor, her yerde pembeyi arıyor. Tırmıjı (kırmızı) , moy (mor) , şadı (sarı) , mami (mavi) liste uzuyor gidiyor.
Yukarıdaki resimde balonların içine çizdiği yuvarlak şeyler kalpmiş. Aşağıda çizdiği şey ise dondurma. Yuvarlak gibi olan dondurması, aşağı doğru inen üçgen ise külahı. Pek anlaşılır değil ama ben anlıyorum kızım anlıyor . yeter dimi ?

Bu sene hiç kış yaşamıyoruz desem yeridir. Harika, güneşli, sıcak günler geçiriyoruz. Havann güneşli olduğu her hafta sonu yürüyüşe deniz kenarına gitmeye çalışıyoruz. Naz da denize taş atmaya bayılıyor.

Hırçın, inatçı, sinirli ama bir o kadar sevimli kuzucukla günler hızlı ve anlamlı.

Şimdilik bu kadar

Sevgiler