Yüzümüz gülüyor...

Kuzucuk 3 gündür ateşler içinde, ateş düşürücü vermezsek hop hemen artıyor ateşi ve hiç bir şey yemiyordu. Dün akşam pelte gibi olan, kolunu bile kaldıramayan ve sürekli ııgg ıggg diye ağlayan bebeğime yüreğimiz yandı, tutduk hemen doktora götürdük. Şükürler olsun işini iyi bilen bir hanımdı. Çok güzel açıkladı neler yapmamız gerektiğini. Ateş 38,5 du.

3 gündür diğer doktorun verdiği ilaçlar yanlış değilmiş ama yetersizmiş, çünkü 3 günde hiç bir gelişme olmamış ki biraz daha ciğerlerine yayılmış hastalık.

Abimin sayesinde çok iyi bir doktorla karşılaştık en sonunda. Salı günü götürdüğümüz özel hastanedeki bayana da hiç bir sözüm yok ama çok yoğun ilgisini, bilgisini toplayamıyor. Doğumlara giriyor, arada bırakıp geliyor acil çocukları muayene ediyor, inanılmaz yoğun. Dün akşam artık düşmeyen ateş, yemeyen kuzucuğumuz resmen bayılır gibi yattı kaldı aklımız çıktı. Bahsettiğim ilk götürdüğümüz doktorumuzu aradık, eğer hızlı hızlı nefes alıp veriyorsa solunum bozukluğu başlamıştır, yatırmamız gerekir bir kaç gün hastanede dedi. Evet hızlı hızlı nefes alıp veriyor, mecbur kalırsak elbette yatırıcaz ama yatırmak kelimesinden pek hoşlanmıyoruz nedense ailecek sanırım ilk doğduğunda onu 26 gün hastanede küvezde bırakmamızın bu kelimeden hoşlanmamıza büyük etkisi var. Özel bir hastanenin doktoru olan bu hanım ilk günden bu yana yatırmakdan bahsediyordu ama tedaviler, ilaçlar çocuğuma yeterli gelmiyordu. Neyse akşam kısa bir telefon trafiği ve beyin fırtınasından sonra abimin arkadaşının önerdiği yeni bayan doktorumuza gece 10 de gitmeye karar verdik. Sağolsun doktor hanım hemen açtı muayenesini ve kontrol etti bizi. Çok güzel anlattı bize. Soru sormaya fırsat bırakmadı, yapmamız gerekenleri söyledi, o sordu biz yanıtladık ve dediklerini yaptık.

Anlattığına göre bebeğimizde yüksek ateş ve nefes alma zorluğu varmış , evet dedik biliyoruz ama 3 gündür ilaç kullanıyoruz, buhar veriyoruz ama hiç bir ilerleme göremedik dedik. Göremezsiniz çünkü verdiğiniz ilaçların dozları çok az. Bu kadar yüksek ateşli ve solunum zorluğu çeken bronşiolit hastası bebeklerimize iğneyle antibiyotik veriyoruz ki hemen iyileşsin ve zatureye çevirmesin dedi. Öncelikle ateşi düşürücez ve antibiyotiği derhal iğneyle vermeye başlıcaz dedi. Yaptık 2 ayağından 2 ayrı iğne ama artık Naz ağlamakdan harap oldu. Sonra tekrar ciğerlerinin filmini çektirip gelmemizi istedi ki ne kadar yayılmış ciğerlere görmek için.

Hepsini yaptık çok şükür ciğerlerin heryerini kaplamamış ve zatüreye çevirmemiş. Doktor ilaçların dozlarını değiştirdi ve iğnelerin reçetesini yazdı. Kucağımda hop diye uyuyan meleğimi gece 12 de getirip yatağına yatırdım. Aradan yarım saat geçtiki Naz parmağını emmeye başladı. Uykusunda parmağını emmesi acıktığını gösteriyor, süt istiyor yani. Hemen yaptım sütünü hepsini içti , bitirdi. Oh dedik, ikimizinde yüzümüzde kocaman bir gülümse yatırdık kuzucuğu yerine.

Kısa bir sürede hemen etkisini gösteren iğnelerle karnı bile acıkmış, istifra etmeden sütünü içmişti. Nasıl mutlu olduk anlatamam. Binlerce şükür olsun ki meleğim eskisi gibi düzelecek, süzülen gözleri tekrar sevinçle gülümseyecekti.

Bu arada doktor, dördüncü bronşiolitini geçiren Naz için alerji testi yaptırmamızı önerdi. En kısa zamanda İzmire gittiğimizde yaptırıcaz dedik. Zira bu ara iğne, ateş, şurup, buhar, kan verme, muayene derken çok yıprandı, ürktü, korktu Naz. Biraz geçsin alerji testinide yaptırıp kurtulucam inşallah.

Kızım biran önce iyileş ve sabahları kocaman gülüşünle günaydın de bize tekrar.

Herkese ve özellikle miniklere sağlıklı günler diliyorum.