Yok yok benden blogger olmadı olamayacak herhalde, yine arayı uzun uzun açmışım ama artık silkelendim ve toparlandım işte burdayım.
Naz' ım bıcırığım bugün 22 aylık oldu ama neler oldu bilseniz. Naz git gide aksi, mızmız,inatçı bir çocuk olmaya hızla devam ediyor. Çok zor bir ay geçirdik ki hala aynı şekilde devam ediyor.
İnatçılık hat safhada çok saçma bir şeyi yapmak için saatlerce bağıra bağıra ağlıyor, her gidenin ardından kıyametleri kopartıyor, geceleri uykuya yatmamak için kendini parçalıyor diyebilirim.
En fazla sıkıntı evdeyken. Dışarı çıkınca, misafirliğe gidince biraz daha uslu diyebilirim ama evde sürekli ilgi istiyor sürekli oyun ve gezmek istiyor. Evde bana (anneme) hiç bir şey yaptırmıyor, herşeye mii mii (bende demek sanırım) diyor. Bizim yaptığımız herşeyi yapmak istiyor. Örnek aşağıdaki resim :)
Eğer o an yaptığın şeyin araçlarını gereçlerini Naz' a teslim etmezsen resmen sinir krizine giriyor. Bazen nasıl başedeceğimi şaşırıyorum. O kadar üzülüyorum ki anlamsız şeylere saatlerce gözyaşı döküp, kendini hırpalamasına. Hayır dan , yapma demekden asla anlamıyor, hiç kimseden çekinmiyor. Çok zor dönemler atlatıyoruz. Alışverişe Naz'la çıkamıyorum herşeyi sepete dolduruyor. Koyma dediğimde bazen tamam anne diyor ama bazen inatlaşıyor.
Havalar biraz serinledi. Yağmur yağdı hatta nerdeyse 3-4 gün bildiğin kış aylarını yaşadık ve Naz tabiki hemen nezlesini, öksürüğünü oldu ve banada geçirdi. Naz şimdi iyi iştahıda eski haline geldi ama ben hala kırık haldeyim.
Naz bıcır bıcır artık hiç susmuyor. O kadar çok şey söylüyor ki . Artık kelimeleri bir araya getirmeye başladı. ' aaa anne bak ' 'anne bak havhav' 'otur anne' 'anne hadi' 'maamaamm anne(tamam demek)'. Dua ediyor ellerini açıyor dudaklarını oynatyor sonra amin diyor. Masal anlatmamızı istiyor ama içinde Naz olsun istiyor. Bir defa anlatığım uyduruk masalalrı hemen hafızaya kaydediyor, konuşamasada seslerle bir sonraki bölümü o bana söylüyor. Puzzle türü tahta oyuncaklara bayılıyor. Yerlerini ezberlemiş bizimle dalga geçiyor bu buu diye yanlış yeri gösteriyor hayır Naz demimizi istiyor ve en aaa bu (işte burası) diyor, kendince oyun içinde oyun oynuyor.
Çok telaşlı bir çocuk ve tezcanlı hemen anında olacak aklına geldiği anda yapacak. Üzüldüm Naz neden yaptın dersem hemen gelip öpüyor sarılıyor.
Güzel, bu dönemler çok güzel bıcır bıcır hala mini mini ama cadı. Malesef gelişmiyor hala küçük sadece 10 kilo ama boy olarak uzuyor. Minyatür doğdu ve öyle devam ediyor ama çok tatlı çok..
Geceleri yatarken aynaya bakıyorum savaşdan çıkmış gibiyim. Naz saniye durmuyor her yaptığın şeyin içine kaçıyor, dolapların mazallah kapağı açıksa tüm kıyafetleri aşağı indiriyor. Saldırıyor. Yapmaması gereken herşeyi yapıyor malesef :( Dur yapma , düşersin, noldu Naz, aman dökme , ay dur döktün temizleyeyim , üstün ıslandı çıkarayım ( altını ve üstünü değiştirmek bir kabus asla istemiyor) demekden her gece yoruluyorum ve serseme dönüyorum resmen. Cadı gibi oluyorum yatmadan önce. Uyutmak ayrı bir stres asla uyumak istemiyor. Sabır ve sağlık diliyorum :)
Biz geçtiğimiz ayda bir düğün ve doğum günü geçirdik. Kuzenim evlendi ve ben doğdum :)
Naz o kadar çok vakit alıyorki hazırlanıp dışarı çıkmak ve gittiğin yerden zevk almak imkansız. Ama bana bir güzellik yaptı prensesim düğün boyunce uyudu , biterken uyandı. Doğum günümde de uyudu :) Teşekkürler meleğim :)
Yukardaki resimler ağırlık gününden resimler. Burda düğünler eski adetlere göre yapılır. Düğünden 1 hafta önce damat ve ailesi deve ile davul zurna eşliğinde düğün için geline ve ailesine aldığı hediyeleri tepsilere dizerek götürürler. Gelinlik de sandık içine koulur ve devenin sırtına asılır. Oyunlar eşliğinde kız evine gidiler ve hediyeler verilir. Kız evinin hazırladığı yemekler yenilir. Biraz daha yöresel oyunlar sonra geri dönülür. Düğünlerin en sevdiğim etkinliğidir. Bu arada biz oğlan tarafı idik :)
Bunlar kına gecesinden. Kına gecesinde damat evinde yemek ve içki verilir. Saat 10 gibi yine davul ve zurna eşliğinde kız evindeki kına gecesi düğününe katılırlar.
Ve son olarakda düğün gecesi. Düğün hafta içi olduğundan işden çıkıp yetişmemiz zor oldu , dolayısıyla yemek işini düğünün yanındaki restorant da halediverdik :) kuzucuk o dönem nezle olduğundan uyudu düğün boyunca ve biterken uyandı çok şaşırdı düğünde olduğunu görünce çünkü gitmeden uyumuştu :)
Biraz yorucu ve uzun sürüyor burda düğünler , ama çok şükür evlendirdik ve bitti kardeşimi :)
4 ekim doğum günümdü. Tüm arkadaşlarım tek tek aradı çoğu kişi sosyal ağlardan kutladı. Mutlu oldum güzel eğlenceli bir gün geçirdim çiçekler geldi kocamdan ofisime, ardından abim eşi ve biz rakı eşliğinde güzel bir yemek yedik ve kuzucuk saat 10 gibi uyandı evimize koştuk. Özel günler ve hatırlanmak çok güzel. Herkese ve aileme teşekkür ederim.
Bu aralar kış moduna girmiş bulunmaktayız bodrum gündüz hala terletiyor ama geceleri montsuz çıkmak imkansız. Seviyorum ben kışı ve güzel olacak biliyorum. Herkese sağlıklı ve gripsiz bir kış diliyorum
Canım öncelikle doğum günün kutlu olsun nice yaşlara sonrada yeni evli çiftleri tebrik ederim çok güzel görünüyorsun anlattığın şeylerin aynısı bizim evde yaşanıyor:) büyüyorlar artık ve kendilerinizde birey oluğunu bize bas bas anlatmaya çalışıyorlar tabi birde iki yaş sendromu denen şeye sizde girmişssiniz uyku problemleri bizde de var dediğin gibi gün sonunda aynaya baktığımda bende cadı gibi bir görüntü görüyorum:) nazın kilosuna kafan takılmasın sağlıklı ise herşey yolunda demektir rüzgarında yemekle arası hiç yok kilolu bir çocuk değil ama bu nedenden dolayı kendimi de onuda hırpalamayı bıraktım olduğu kadar bir kitap okudum onun kapağında şu yazıyordu; eğer gün sonunda çocuklarım hala hayatta ise görevimi yerine getirmişim demektir! Bu sözü kafama not ettim sıkılınca kendime hatırlatıyorum:) bu arada naz kocaman olmuş büyümüş bebeklikten çıkmış:) maşallah her ikinizi de öpüyorum
YanıtlaSilne guzel bir dugun olmus tam orf ve adetlere gore. yeni ayiniz saglik huzur getirsin kuzucuga ,sevgiler :)
YanıtlaSilHilal cim, hoş geldin aramıza :)
YanıtlaSilöncelikle 22.ayınızı kutluyorum,niceleri olsun inşallah, sağlıklı huzurlu :)
Bu aylar keşfetme, anne-babayı deneme ayları canım, ağlama krizleri ise bebişlerimizin bizi deneyip, dedeiğini yaptırmaya çalıştıkları, yöntemleridir. bu krizleri görmezden gelirsen kazanırsın, eğer aman ağlamasın, sussun diye her isteğini yaparsan, önünü almak çok zorlaşır, ilerde büyüdükçe üstesinden gelmen iyice zorlaşır. önce anlat ona,böyle yapman doğru değil, tehlikeli vs. sonra da böyle yaparsan şu oyuncağını kaldırırım vs. gibi. yine hatasını tekrarlarsa,bizim taktik şöyleydi; duymamazlıktan geliyorduk, ağlayabilirsin naz ama bu istediğin, yağtığın doğru değil ve bunu kabul etmiyoruz diyorduk. o ağlıyordu, biz görmemiş, duymamış gibi yapıp yanından geçiyorduk. bir iki ağlıyordu, sonra bakıyordu biz hiç ilgilenmiyoruz...susup gelip öpüyordu bizi...bir dene derim ama asla ağlıyor diye vazgeçme tavrından, kararlı ol :)
ayna cımbızlı fotosuna bayıldım ben,yerim o elleri :)))
ayrıca baktım da...benim kızımda 22.ayında aynı kilodaymış :)
ve o aylarda şiş gözlerle cadı gibi giderdim işe, haftada bir ancak banyo yapabilirdim, merak etme 3 yaş itibariyle birçok şey yoluna giriyor ve biz annelerde tekrar insana dönüyoruz :)))
Kuzenine mutluluklar diliyorum :)
Seninde doğum günün kutlu olsun,kaç yaşına girdin yazmamışsın ama maşallah daha çıtıpıtı genceciksin :) sağlıklı huzurlu uzuun bir ömür diliyorum sevdiklerinle :)
Sevgiler :)
GÜZİN cim güzel dileklerin ve iltifatın için çok teşekkür ederim. Haklısın birey olduklarını bağıra bağıra hatırlatıyorlar :) bende sorun etmiyorum kilosunu, boyutlarını çok şükür gözlerinin içi güzlüyorsa sağlıklı demek benim için ama bazen çevreden çok küçük bu çocuk diye yorumlar alınca üzülüyorum ama bundan sonra sözünü hatırlayacağım bende. Naz' ın değişimini izlemeye doyamıyorum artık tam bir minyatür çocuk bebek değil :) çok öpüyorum
YanıtlaSilETKACA: Çok teşekkür ederiz güzel dileklerin için. bizdende sevgiler
YanıtlaSilFERDA cım hoşbuldum, özlemişim sizleri. Dediklerini ben uyguluyoruma ama babası kıyamıyor gündüzleri annemle babam her istediğini yapıyor. Malesef akşamları benim 2 saat kuralcı davranmam Naz a pek etkisi olmuyor. Dün kitabını koltuğun oraya atma diye uyardım uyardım ceza vereyim dedim asla uygulayamadım gitti kitabı aldı tekrar attı. ama vazgeçmicem :)
YanıtlaSilBazen insan sadece kendi başına gelmiş gibi düşünüyor ama bir çok insan çocuklarıyla hemen hemen aynı dönemlerde aynı şeylei yaşıyor.
32 yi bitirdim ferdacım. genetik herhalde annemin aileside böyle mini mini :)
çok öpüyorum seni kızını